Ta witryna wykorzystuje pliki cookie, dowiedz się więcej Zgadzam się

5 rzeczy o Carmenere



Pochodzenie


Jeśli w przewodniku po winach natraficie na zdanie zaczynające się od „Prawdopodobnie przodkiem bordoskim szczepów jest…” to z pewnością padnie tutaj nazwa odmiany Carmenere, która sporo namieszała w świecie winiarskim. Według innych źródeł upatruje się w niej stary klon Cabernet Sauvignon, znanym jako Vidure. Obecnie już wiemy, iż Carmenere powstał ze skrzyżowania ze sobą Cabernet Franc oraz Gros Cabernet, jednak popularna jest hipoteza, jakoby opsisywana przez Piliniusza Starszego „biturica” pochodziła z Półwyspu Iberyjskiego. Nie przeszkodziło jej to być cenioną winoroślą w starożytnym Rzymie. Co więcej – w Toskanii Carmenere określa się mianem Predicato di Biturica. Aż do ataków mączniaka i filoksery w Medoc i Graves szczep ten był szeroko uprawiany w wymienionych regionach. Wspomniana filoksera w 1867 roku na tyle wyniszczyła europejskie winnice, iż sądzono, że odmiana Carmenere zaginęła bezpowrotnie. Nonszalancka postawa wielu winiarzy również nie pozostała bez znaczenia. Wiosenna wilgoć w Bordeaux i typowo chłodny klimat wpływały na stosunkowo niskie plony w porównaniu do innych szczepów. W czasach odnawiania winnic producenci zwyczajnie zaprzestali sadzenia Carmenere na rzecz „pewniejszych” odmian winorośli. W 1994 roku enolog z Montpellier Jean-Michel Boursiquot stwierdził, iż uprawiany w Chile Merlot w rzeczywistości jest zaginionym szczepem Carmenere. Nietrudno się domyślić, iż dało to chilijskim winiarzom zarówno powód do większej weryfikacji sadzonek, jak i szansę na wypromowanie zapomnianego szczepu.

 


 

Charakterystyka

 

Jeśli macie w kieliszku wino o intensywnie rubinowej barwie, aromatach czerwonych owoców, jagód, przypraw oraz akcentami ziemistymi, delikatnych garbnikach, a w ustach niuanse gorzkiej czekolady tytoniu i skóry to na 99% pijecie właśnie Carmenere. Często używa się go do kupaży, jednak wprawny winiarz potrafi stworzyć świetne wino jedno-odmianowe. Chociaż w dzisiejszych czasach we Francji nadal uprawia się śladowe ilości Carmenere to bez wątpienia najwięcej jego upraw możemy odnaleźć w Chile.

 

Uprawy

 

Chile (głównie Colchagua Valley, Rapel Valley oraz Maipo), Włochy (Wenecja Euganejska - apelacje Arcole, Bagnoli di Sopra, Corti Benedettine del Padovano, Merlara, Monti Lessini, Riviera del Brento i Vicenza), Friuli-Wenecja Julijska (Collio Goriziano), śladowe ilości we Francji, wina alghero z Sardynii oraz obszar Piave w prowincjach Treviso i Veneto, USA (Kalifornia i Waszyngton) oraz Nowa Zelandia (Auckland); w 2006 testy DNA potwierdziły, iż w Matakana winorośle Cabernet Franc to w rzeczywistości nic innego jak czyste Carmenere.

 

Z czym łączyć?

 

Carmenere dobrze czuje się w towarzystwie mięs uzupełnionych przyprawami i ziołami, na przykład rozmarynem, oregano, tymiankiem, komprem, czarnym i czerwonym pieprzem, szafranem, papryką, kminkiem, czosnkiem oraz anyżem (naturalnie nie wszystkimi naraz!). Udane połączenia będą z oliwkami (zarówno zielonymi jak i czarnymi), pieczarkami, pomidorami, zieloną papryką, bakłażanem i słodkimi ziemniakami. Oprócz jagnięciny, duszonej wołowiny, kiełbasy wieprzowej, kurczaka, kaczki, królika i sarny, pasuje również do.. dzika!

 


 

Carmenere niejedno ma imię..

 

Bouton blanc, caberne karmener, cabernella, cabernelle, cabernet carmenere, cabernet cosmo, cabernet grande, cabernet grosso, cabernet italico, carbonet, carbouet, carmenelle, carmeneyre, gran vidyur, grand carmenet, grand vidure, grande vidure, grande vuidure, kaberne, kaberne karmener, kabernel, karmene, karmensel oraz uva francesca.


tekst: Michał "WineMike" Misior

źródła:

"Encyklopedia win" Hugh Johnson i Jancis Robinson

"Sommelier" Tomasz Prange-Barczyński

foto:

Concha y Toro

Imbibe


Komentarze

Zaloguj się aby skomentować ten tekst

Zaloguj się do serwisu aby obserwować aktywność innych użytkowników i odbierać od nich wiadomości.