|
Beaujolais Nouveau!
Ocenę pozostawiamy Wam. Wobec gorących sporów dotyczących Beaujolais ograniczymy się do przytoczenia kilku faktów.
'Le Beaujolais Nouveau est arrivé!' - w trzeci czwartek listopada napis pojawia się w wielu restauracjach i sklepach z winami sygnalizując początek sprzedaży beaujolais nouveau.
Beaujolais wytwarzane jest z odmiany gamay. Czarny gamay o białym soku, znany pod nazwami mały gamay, krągły gamay i czarna odmiana burgundzka, świetnie udaje się na gliniasto-wapiennych glebach i granitowych terenach Beaujolais. Swój smak, pozbawiony garbników, wino zawdzięcza metodzie fermentacji całych gron, zwanej maceracją węglową. Dzięki niej fermentacja zachodzi wewnątrz owoców, więc większość garbników, znajdująca się w skórce owocu, nie przechodzi do wina.
Beaujolais jest gotowe w 6 tygodni. By uzyskać owocową świeżość wina do kadzi z winogronami wpompowuje się dwutlenek węgla. Fermentacja odbywa się w przyspieszonym tempie, w podwyższonej temperaturze, bez udziału drożdży.
Pozornie lekkie i łagodne, wyjątkowo zdradliwe – idzie do głowy i hula tam długo.
Region Beaujolais
Region Beaujolais to pas szerokości 10-15 km i długości około 60 km między Macon a Lyonem, położony na na prawym brzegu rzeki Saône.
Najstarsza wzmianka o Beaujolais, znaleziona w dokumentach jednego z klasztorów regionu, pochodzi z 1031 roku. Zwano je wówczas belijocum. Prawdopodobnie jednak już Celtowie, a potem Rzymianie, uprawiali winorośl na terenach dzisiejszego Beaujolais.
W 1395 roku książę Filip Pyszny nakazał wszystkim winnicom Burgundii zastąpić szczep gamay szlachetną odmianą pinot noir. W Beaujolais nakazu nie posłuchano i przez następne czterysta lat nikt o winach z Beaujolais nie słyszał.
Do 1951 roku sprzedaż wina we Francji była ściśle regulowana kalendarzem, określającym procent produkcji, który mógł być wprowadzony do sprzedaży, jak i datę dopuszczenia poszczególnych partii do obrotu. Miał on na celu zaplanowanie zaopatrzenia... armii w wino. Wiosną 1951 roku przepis ten został zniesiony.
W 1951 roku francuski urząd podatkowy wydał zarządzenie zezwalające na sprzedaż młodego wina. I tak, na początku lat pięćdziesiątych XX wieku, rozpoczęła się, genialna przyznać trzeba, kampania marketingowa promująca młode wino, która z jego świeżości uczyniła największy atut.
W 1951 roku dzień rozpoczęcia święta beaujolais nouveau ustalono na 15 listopada. Dopiero w 1985 roku zmieniono słynną datę na „trzeci czwartek listopada”.
1956 rok był pierwszym rokiem beaujolais nouveau. Sprzedano wówczas około 1,7 mln butelek.
W połowie lat dziewięćdziesiątych natomiast – ponad 65 mln.
Z racji różnicy czasu beaujolais nouveau jako pierwsi próbują Japończycy i to właśnie Japonia jest największym światowym odbiorcą beaujolais nouveau.
Święto wina obchodzone w Beaujeu, historycznej stolicy Beaujolais, zwie się Sarmentelles od nazwy pędów winorośli – sarments, które, płonące pędzą tego dnia w taczkach po zboczach wzgórz. Tego dnia podczas hucznych obchodów odbywają się spektakle, parady z pochodniami i pokazy sztucznych ogni.
Beaujolais
Zwykłe beaujolais można przechowywać do dwóch lat, jednak wino nie zyskuje na jakości w miarę leżakowania w butelce. Dlatego najlepiej wypić je w ciągu kilku tygodni.
Beaujolais nouveau to czerwone wino o strukturze białego, dlatego dobrze jest je schłodzić do 12-13 stopni i podawać z lekkimi czerwonymi mięsami bądź serami, z bagietką, przystawkami, pasztetami lub kurczakiem na zimno.
Region Beaujolais, oprócz sławnego, bądź niesławnego, beaujolais nouveau, wytwarza również zwykłe beaujolais, beaujolais-villages, i crus beaujolais – chlubę regionu. Klasyfikacja win regionu przedstawia się następująco:
AOC Beaujolais i Beaujolais Supériere – winnice objęte tymi nazwami produkują ponad połowę wszystkich win beaujolais z czego znaczna część sprzedawana jest jako beaujolais nouveau.
Beaujolais Villages
AOC Beaujolais-Villages – wina pochodzące z trzydziestu dziewięciu gmin z północnej części regionu; nieco solidniejsze, bardziej intensywne, i mogą około dwóch lat dojrzewać w butelce, nie należy ich jednak przechowywać dłużej niż trzy-cztery lata.
Najlepsze wina z regionu noszą nazwy dziesięciu gmin, w których są wytwarzane i które mają uprawnienia do nadawania winom własnej nazwy. A są to: Brouilly, Côte de Brouilly, Chénas, Chiroubles, Fleurie, Julienas, Morgon, Moulin-à-Vent, Régnié, St.-Amour. Niektóre z nich mogą dojrzewać od 5 do 10 lat.
tekst: Katarzyna
foto:
www.kwagga.de
clydewine.blogspot.com
www.chilledred.com
www.allposters.com
www.whytraveltofrance.com
www.louisjadot.com
www.show-must-go-on.com
źródła:
magazyn Kuchnia 11/2001
www.newsweek.pl
www.nawidelcu.pl
www.we-dwoje.pl
www.findyourcraving.com
|
