Wina gruzińskie – obok węgierskich – zajmują w Polsce szczególne miejsce. Do znanego powiedzenia "Polak - Węgier.." można jeszcze dodać Gruzina, który przywołuje dwóch pierwszych do porządku.
Kachetia jest największym regionem winiarskim tego kraju. Słoneczny klimat i małe opady sprawiają, że winiarze nie muszą przejmować się nawadnianiem winnic. Wybierając się w zeszły weekend na degustację win gruzińskich z tego regionu w warszawskiej restauracji Kindzmarauli Marani zastanawiałem się, czy i ja doszukam się wyjątkowości w tych winach.
Osiem win – cztery białe i tyle samo czerwonych – zaprezentował prezes i właściciel restauracji Michał Mychajliw, który będąc osiemnastolatkiem zadecydował, że swoje życie pragnie związać z winem. Słowa dotrzymał.
Po przedstawieniu historii winiarskiej Gruzji oraz regionu Kachetia nastąpiła część właściwa – degustacja.
Z zaprezentowanych win białych na uwagę zasługiwały: Marani Mtsvane 2005 – ostre, kwaśne jabłka ale dobrze zrobione, smaczne wino. Marani Kissi 2007 – szczep ten uprawia w całej Gruzji zaledwie garstka winiarzy z uwagi na jego kapryśność. Zastosowano celowe utlenienie, dzięki czemu wino nabrało nowego wymiaru; kwiatowo-miodowe aromaty dobrze komponują się ze średnią kwasowością.
Z czerwonych w pamięci zostały: Marani Mukuzani 2008 – cierpkie, wysoce kwasowe ale nad wyraz orzeźwiające z nutami czerwonych owoców i trawy. Marani Kindzmarauli 2008 – gruziński klasyk, wrażenie słodyczy szybko mija, by pozostawić miejsce sporemu garbnikowi.
Gruzja, pomimo niedużych nakładów na promowanie swojego winiarstwa, coraz częściej jest zauważana na arenie międzynarodowej. Po wprowadzeniu embarga na wina gruzińskie do Rosji wielu winiarzy załamało ręce i zamknęło winnice. Niektórzy wracają, nie tylko z powodu swoistego boomu na ich wina, ale też na wzrost ich jakości.
